Friday, December 15, 2006

Bir Şiir!

Sus,
şimdi susma zamanı.
derin derin solu,
Ve tut, bırakmasın seni
gözlerin kaysın gitsin uzağa
Yudumla sesizliğin huzurunu
Ve ürper,
duyarak hiçliğin korkusunu.

Uzaklarda bir çift göz,
tutsun, yakalasın gözlerini.
Esaretin endişesi bir yana,
ateşinde eritsin seni.

Ve sen,
Korkma!
Eri, yit onda.
Hakikât'în eşyaya zıtlığında,
'Var' olmak için 'Yok' ol.